Η επιτυχία ενός συστήματος επιλογής μετριέται ενάντια στα κριτήρια. Συχνά, η επιλογή αυτών των κριτηρίων αποφασίζεται με βάση την ευκολία. Η χρήση «φτωχών» κριτηρίων οδηγεί σε μια συστηματική υποτίμηση της αληθινής ισχύος των μεθόδων επιλογής. Ο Murphy (2000) έγραψε ότι τα έγκυρα κριτήρια είναι συνήθως ευρύτερα και πιο συνεπή από ότι θα υποδείκνυε μια περιστασιακή θεώρηση της βιβλιογραφίας. Τα προβλήματα με τα κριτήρια μπορούν να μετριαστούν με δύο κύριους τρόπους. Κατ' αρχάς, μπορούν να επιλεχτούν προσεκτικότερα, βάσει της task analysis. Δεύτερον, μπορούν να επιλεχτούν βάσει των προτύπων της απόδοσης εργασίας.
Η Task performance ορίζεται ως o επαγγελματισμός με τον οποίο οι κατέχοντες μια υπεύθυνη θέση εκτελούν τις δραστηριότητες που αναγνωρίζονται τυπικά ως τμήμα της εργασίας, δραστηριότητες που συμβάλλουν στον τεχνικό πυρήνα της οργάνωσης είτε άμεσα με την εφαρμογή ενός μέρους της τεχνολογικής διαδικασίας της, είτε έμμεσα με την παροχή των απαιτούμενων υλικών και υπηρεσιών. Η Task performance είναι πιθανό να περιληφθεί στις περισσότερες περιγραφές εργασίας και, ίσως, της έχει δοθεί υπερβολική έμφαση και έχει χρησιμοποιηθεί υπερβολικά στην ανάπτυξη των κριτηρίων. Η Contextual performance είναι πολύ παρόμοια με την έννοια της φιλότιμης εργασιακής συμπεριφοράς, του οργανωτικού αυθορμητισμού, της ανάληψης πρόσθετων ρόλων και της υπέρ-κοινωνικής οργανωτικής συμπεριφοράς. Η Contextual performance περιλαμβάνει συμπεριφορές που προωθούν την ευημερία των ατόμων ή των ομάδων και συστατικά όπως ο αλτρουϊσμός, η ευγένεια, η πολιτική αρετή και η ευσυνειδησία ώστε με αυτό τον τρόπο να προστατεύεται η οργάνωση, να προωθείται η αυτοανάπτυξη και να αναπτύσσεται η καλή θέληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου